- πολύγλωττος
- πολύγλωσσοςmanytonguedmasc/fem nom sg (attic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Polígloto — (Del gr. polys , numeroso + glotta, lengua.) ► adjetivo 1 Que está escrito en varias lenguas: ■ tuvo problemas para interpretar la poesía políglota. ► adjetivo/ sustantivo 2 Que habla varias lenguas: ■ él mismo traduce sus obras porque es un… … Enciclopedia Universal
CASSELLA — urbs, Landgraviatûs Hassiae caput. Familiae origo a Ducibus Brabantinis: e quibus Henricus II. Magnanimus, reliquit filios duos, Henricum III. Brabantini, et Henricum, cognomine Puerum, Hassicai rami, auctores: quorum his obiit A. C. 1308. pater… … Hofmann J. Lexicon universale
HENRICUS Samerus — Iesuita, Lucemburgensis, auctor Chronologiae sacrae, a C. M. usque ad C. N. HLNRICUS Smetius Alostanus, Medicus et Professor Heidelbergensis, auctor Prosodiae, in scholis usurpatae. HENRICUS Soliacus magni in Anglia nomims, A. C. 1190. Sub… … Hofmann J. Lexicon universale
HERESBACHIUS Conradus — vico Ducatus Cliviaci cognomine oriundus, stirpe ac eruditione nobilis, Duci Clivensi a consiliis et Filii eius praeceptor, Erasmi, Sturmii, Melanchthonis intimusamicus, πολύγλωττος, scripsit, vertitque ex Graeco varia, de quibus Ant. Tessier.… … Hofmann J. Lexicon universale
JAMBULARIUS Petrus Franciscus — Florentinus, πολύγλωττος, Astrologus, Cosmographus, Chronologus, Philosophus, Theologus celebris, scripsit Hist. Italiae usque ad A. C. 1200, morte praevertus, A. C. 1564. alia quaedam ad culturam dignae patriae pertinentia, de quibus vide Elogia … Hofmann J. Lexicon universale
πολύγλωσσος — η, ο, Ν ΜΑ, πολύγλωσσος και πολύγλωττος, ον, ΜΑ 1. αυτός που έχει πολλές γλώσσες 2. αυτός που ξέρει και χρησιμοποιεί πολλές γλώσσες ή διαλέκτους νεοελλ. 1. αυτός που έχει γραφεί σε πολλές γλώσσες («πολύγλωσση επιγραφή») 2. αυτός που αποδίδει, που … Dictionary of Greek
poligloto — polígloto, ta o poligloto, ta (Del gr. πολύγλωττος). 1. adj. Escrito en varias lenguas. 2. Dicho de una persona: Versada en varias lenguas. MORF. U. t., para referirse al masculino, la forma políglota. Un traductor políglota. U. t. c. s. [m6]Un… … Diccionario de la lengua española
polígloto — polígloto, ta o poligloto, ta (Del gr. πολύγλωττος). 1. adj. Escrito en varias lenguas. 2. Dicho de una persona: Versada en varias lenguas. MORF. U. t., para referirse al masculino, la forma políglota. Un traductor políglota. U. t. c. s. [m6]Un… … Diccionario de la lengua española